Ο επιχειρηματίας και κορυφαίος συλλέκτης έργων τέχνης, μιλά για τους σταθμούς της ζωής του, για τη σχέση του με την τέχνη, για τα έργα που άλλαξαν την οπτική του απέναντι στον κόσμο και για την ανάγκη του να εστιάσει στα σημεία τομής μεταξύ σύγχρονου πολιτισμού και τέχνης. Εξηγεί πώς έφτασε να δημιουργήσει μια μοναδική συλλογή και πόσο δημιουργικός μπορεί να γίνει ο ρόλος της στην προώθηση του διαλόγου για την τέχνη, σε σύνδεση πάντα με τον άνθρωπο.
Ελεύθερο πνεύμα στη ζωή και στην τέχνη
Από τη Χριστίνα Κατσαντώνη
Ο Δάκης Ιωάννου δηλώνει αιχμάλωτος της περιέργειας του. Μιας περιέργειας που τον κινεί από τα παιδικά του χρόνια μέχρι και σήμερα. Κι αυτή ακριβώς η αιχμαλωσία τον καθιστά ελεύθερο. Free spirit. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Λευκωσία. Οι πρώτες αναμνήσεις από το οικογενειακό και σχολικό περιβάλλον χαρακτηρίζονται από την επιθυμία όλων για ένωση με την Ελλάδα.
Η τέχνη, με κάποιο τρόπο, πάντα υπήρχε στη ζωή του. Κι όταν οι έφηβοι της ηλικίας του είχαν αφίσες πάνω από το κρεβάτι τους τον Τζέιμς Ντιν, εκείνος είχε τη “Γυναίκα μπροστά στον καθρέφτη” του Πικάσο…
Η γνωριμία με την ποπ αρτ
Ολοκλήρωσε το Γυμνάσιο στο Κολλέγιο Αθηνών κι αμέσως ξεκίνησε τις σπουδές του ως πολιτικός μηχανικός στο Πανεπιστήμιο Cornell κι αργότερα έκανε μεταπτυχιακό στο Columbia. Κατά την παραμονή του στη Νέα Υόρκη είχε την ευκαιρία να ζήσει από κοντά την επανάσταση του pop art. Επισκέφτηκε πολλές γκαλερί, γνώρισε καλλιτέχνες, γεύτηκε ό,τι συναρπαστικά καινούριο είχε να προσφέρει η εποχή και κατάφερε να αντιληφθεί καλύτερα τη σύνδεση της τέχνης με τη ζωή.
Συνέχισε τις σπουδές του στην αρχιτεκτονική στο Πανεπιστήμιο της Ρώμης, όπου μελέτησε εξονυχιστικά τα κτίρια, ήρθε σε επαφή με άλλες συναρπαστικές μορφές τέχνης κι ως δώρο αποφοίτησης ζήτησε από τους γονείς του ένα έργο του Del Pezzo, που συνδύαζε το Pop Αrt με την ιταλική Pittura Metafisica.
Η επιχειρηματική ανάπτυξη
Η συνέχεια της πορείας του τον βρίσκει πίσω στην Κύπρο, να μπαίνει ενεργά στην κατασκευαστική εταιρία του πατέρα, Στέλιου Ιωάννου, με στόχο την περαιτέρω ανάπτυξή της. Παράλληλα, παντρεύτηκε τη γυναίκα της ζωής του, Λιέττα Σταυράκη και ξεκίνησαν τη δική τους οικογένεια, που έφτασε να αριθμεί τέσσερα παιδιά.
Το 1974, μετά την τουρκική εισβολή, η οικογένεια μετακόμισε στο Λονδίνο για μια καινούρια αρχή και για την επόμενη δεκαετία, κέντρο της ζωής του Δάκη Ιωάννου ήταν η δουλειά. Με βάση το Λονδίνο, ταξίδευε διαρκώς -σε βαθμό που να μην ξέρει πια σε ποια χώρα ξυπνούσε το πρωί, προκειμένου να συμβάλλει στην περαιτέρω ανάπτυξη της εταιρίας, με κατασκευές μεγάλων έργων παγκοσμίως.
Εκείνα τα χρόνια, η δουλειά τον είχε απορροφήσει. Η αγάπη για την τέχνη, όμως, υπήρχε πάντα μέσα του, τον συνόδευε στο σύνολο της επιχειρηματικής δράσης του και με την εγκατάσταση της οικογένειας στην Αθήνα το 1980, άρχισε να διεκδικεί όλο και μεγαλύτερο μέρος της ζωής του.
Η περιέργειά του παρέμενε πάντα δυνατή, όπως και η επιθυμία του να εμβαθύνει στην ενασχόλησή του με τη σύγχρονη τέχνη. Και κάπως έτσι γεννήθηκε το Ίδρυμα με το ευφυές ακρωνύμιο ΔΕΣΤΕ (Διεθνής Ελληνική Σύγχρονη Τέχνη).
Διάλογος για την τέχνη και τη ζωή
Το ΔΕΣΤΕ, ξεκίνησε τη δράση του το 1983 ως μια πλατφόρμα νέων ιδεών, ως concept, που απαντούσε στην ανάγκη του να εστιάσει στα σημεία τομής μεταξύ σύγχρονου πολιτισμού και τέχνης και να συμμετάσχει ενεργά στον διάλογο.
Τότε ακόμα, ο Δάκης Ιωάννου δεν εκτιμούσε τη σημασία μιας συλλογής, θεωρώντας ότι είναι μια ευκαιρία για κάποιους να προσθέσουν “έπαθλα” στο σαλόνι τους. Η γνώμη του άλλαξε ριζικά, όταν το 1985, σε γκαλερί στη Νέα Υόρκη αντίκρισε το One Ball Total Equilibrium Tank του άγνωστου ακόμα τότε, Jeff Coons. Κι η στιγμή εκείνη ήταν, όπως ο ίδιος λέει, σαν να άνοιξε το κουτί της Πανδώρας κι ένας καινούριος κόσμος, προέβαλλε μπροστά του.
Άρχισε να αγοράζει έργα τέχνης χωρίς ακόμα να συνειδητοποιεί ότι έχει ξεκινήσει τη συλλογή, που σήμερα του δίνει τον τίτλο ενός εκ των κορυφαίων συλλεκτών έργων τέχνης στον κόσμο. Η δημιουργία της δεν στηρίχτηκε ποτέ στην πρόθεση να κρατήσει τα έργα για τον εαυτό του, αλλά στην ανάγκη να τα μοιραστεί, τοποθετώντάς τα σε ένα πλαίσιο, που προωθεί τη συζήτηση για την τέχνη.
Η συλλογή έργων τέχνης
Η συλλογή του Δάκη Ιωάννου, που περιλαμβάνει έργα που κινούνται σε όλο το φάσμα της σύγχρονης τέχνης, είναι αναπόσπαστο κομμάτι του εαυτού του πια. Είναι μια συλλογή που προσαρμόζεται στην εποχή και εξελίσσεται.
Κατά κανόνα παίρνει έργα καλλιτεχνών που γνωρίζει ή φροντίζει να γνωρίσει. Δεν πρόκειται για ιδιοτροπία, αλλά για την ίδια πάντα περιέργεια να μάθει ποια ιστορία κρύβεται πίσω από κάθε εικόνα που συγκινεί το μάτι, το μυαλό και την καρδιά του.
Για κάποιους ίσως η τέχνη είναι πολυτέλεια. Για τον Δάκη Ιωάννου είναι ζωή. Έχει να κάνει με την ψυχή και την πίστη ότι ο άνθρωπος δεν χρειάζεται την τέχνη για να επιβιώσει, αλλά για να παραμένει άνθρωπος.
