Κάθε νέος ηγέτης είναι επιρρεπής σε λάθη. Ζει αναμφισβήτητα μία πρωτόγνωρη και συναρπαστική εμπειρία. Ωστόσο, συχνά δεν έχει την υποστήριξη που χρειάζεται για να αποφύγει καθοριστικά λάθη.  

Από τη Μία Κόλλια

Ο σύγχρονος παγκόσμιος ηγέτης έχει αυξημένες ευθύνες και οι μεγάλες απαιτήσεις τον αιφνιδιάζουν και αυτό έχει αντίκτυπο στην ομάδα του, η οποία αποδιοργανώνεται, στα projects που δεν εξελίσσονται και, τελικά, στα κέρδη της επιχείρησης, που μειώνονται.

Είναι αναπόφευκτο οι νέοι ηγέτες να κάνουν λάθη -όλοι έχουν κάνει λάθη. Αυτά και οι κακές τους αποφάσεις τους δίδαξαν ανεκτίμητα μαθήματα. Οι αποτελεσματικοί ηγέτες κατανοούν ότι αυτό είναι μέρος του ταξιδιού και μαθαίνουν να βρίσκουν νέες ευκαιρίες μέσα από τις αδιέξοδες κινήσεις που έκαναν. Ωστόσο, σίγουρα, η ηγεσία είναι κάτι περισσότερο από την παραδοχή των λαθών. Η ανάληψη ενός ηγετικού ρόλου, όσο λαμπερή μπορεί να φαίνεται, είναι πολύ πιο δύσκολη από ό,τι πιστεύουν οι περισσότεροι. 

Ας δούμε όμως πώς μπορούν να αποφευχθούν κάποια λάθη από έναν νέο ηγέτη.

Πιστεύουμε ότι εμείς πρέπει να παίρνουμε όλες τις αποφάσεις

Όταν προσπαθούμε να πάρουμε κάθε απόφαση που χρειάζεται, το μόνο που θα καταφέρουμε, είναι να κάνουμε μικρο-διαχείριση. Το αποτέλεσμα μόνο καλό δεν είναι. Οι εργαζόμενοι καθίστανται εξαρτημένοι από την ανατροφοδότηση του μάνατζερ, αισθάνονται ότι δεν εκτιμώνται οι ιδέες τους και χάνουν τη δημιουργικότητά τους. Οι ισχυροί μάνατζερ γνωρίζουν ότι υπάρχουν πολλές αποφάσεις που μπορούν να ληφθούν εξίσου καλά από άλλους -και δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος να επιτρέψουμε στους άλλους να εξελιχθούν από το να τους αφήσουμε να λάβουν και αυτοί αποφάσεις.

Νομίζουμε ότι ξέρουμε τα πάντα

Ανεξάρτητα από το πόσο έξυπνοι μπορεί να πιστεύουμε ότι είμαστε, κανείς δεν θέλει να εργαστεί για (ή να καθοδηγείται από) κάποιον που εμφανίζεται ως «ξερόλας». Οι πραγματικά έξυπνοι μάνατζερ γνωρίζουν ότι υπάρχουν πάντα περισσότερα να μάθουν και αναζητούν ενεργά κάθε μέρα να ανακαλύπτουν νέα πράγματα που θα δυναμώσουν τη θέση τους.

Δε συνειδητοποιούμε ότι ο πυρήνας είναι η ομάδα και όχι εμείς

Δεν υπάρχει ανάγκη για ηγέτη, αν δεν υπάρχει κάποιος να καθοδηγείται από αυτόν. Η επιτυχία μιας ομάδας φαίνεται στο άθροισμα των αποτελεσμάτων των μελών της. Ένας μάνατζερ πρέπει να είναι προσανατολισμένος προς την ομάδα του και να τη διοικεί με τη συνολική στήριξη που θα της παρέχει: την ευθύνη των πρωτοβουλιών που θα λάβει, τη βελτίωση των αποτελεσμάτων για το καλό της επιχείρησης, την εκπαίδευση, την επιβράβευση και την αφύπνιση για νέες καινοτόμες ιδέες.

Δε συνειδητοποιούμε πόσο γρήγορα αυτό που λέμε ή κάνουμε μπορεί να παρερμηνευτεί

Ανεξάρτητα από το πόσο καλά και ξεκάθαρα μπορεί να πιστεύουμε ότι επικοινωνούμε κάτι, πρέπει να το επαληθεύουμε. Τίποτα δε θα «βυθίσει» έναν νέο ηγέτη πιο γρήγορα από το να παρερμηνευτεί. Είναι μάλιστα πολύ βασικό να θυμόμαστε ότι δεν είναι μόνο οι λέξεις που μπορούν να παρερμηνευτούν -οι ενέργειές μας, στη θέση που βρισκόμαστε, υπόκεινται σε εξίσου μεγάλο έλεγχο.

Φοβόμαστε να πάρουμε τα πράγματα στα χέρια μας, όταν πρέπει να το κάνουμε

Ο καθένας μπορεί να ηγηθεί όταν τα πράγματα είναι καλά. Όταν όμως οι καιροί είναι δύσκολοι, τότε είναι που πρέπει να βγούμε μπροστά και να πάρουμε τη δύσκολη απόφαση. Ανεξάρτητα από το πόσο σωστή θα αποδειχθεί, θα έχουμε κερδίσει περισσότερο σεβασμό, γιατί την κρίσιμη ώρα δεν αποφύγαμε τις ευθύνες μας.

Δε συνειδητοποιούμε ότι το πιο σημαντικό είναι τι συμβαίνει όταν δεν είμαστε παρόντες

Αυτό σημαίνει ότι δεν πρέπει να είναι η παρουσία μας αυτή και μόνο αυτή που θα κάνει τους εργαζόμενους να δουλέψουν, ίσως ακόμη και από φόβο. Πρέπει να έχουμε μοιράσει αρμοδιότητες και να δείχνουμε εμπιστοσύνη στους υπαλλήλους μας. Η συμβολή μας θα φανεί πόσο αποδοτική είναι όταν υπάρχει μηδενική μείωση στην απόδοση της ομάδας, όταν δεν είμαστε στην εταιρεία αλλά έχει χρειαστεί να κάνουμε ένα ταξίδι για παράδειγμα. 

Τέλος -κάτι πιο εξειδικευμένο-, ας μην ξεχνάμε ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα που δημιουργούν οι νέοι επικεφαλής, ειδικά του τομέα των πωλήσεων είναι ότι προσπαθούν να καθοδηγήσουν τον πελάτη

Η δουλειά μας ως διευθυντών είναι να καθοδηγούμε τους υπαλλήλους μας και όχι τον πελάτη. Καθοδηγούμε τους υπαλλήλους μας, ώστε αυτοί να μπορούν να καθοδηγήσουν τον πελάτη. Εάν προσπαθήσουμε εμείς να εξυπηρετήσουμε τον πελάτη, θα είναι σαν να υπονομεύουμε τον υπάλληλό μας και ο πελάτης θα απευθυνθεί σε εμάς αργότερα, για οποιοδήποτε θέμα, και όχι σε εκείνον που έχουμε ακυρώσει με τον τρόπο μας –και αυτό δεν είναι μια καλή τακτική.