Stories Talk | Νίκος Η. Παπαστεργίου "Ο απόλυτος ασφαλιστικός κώδικας, απαιτεί σχεδιαστικά εργαλεία και ρεαλιστικές παραδοχές"
Την χαρακτηρίζει η τελειομανία, η συγκέντρωση στη λεπτομέρεια, η διαρκής ενημέρωση, ο αυστηρός επαγγελματισμός σε κάθε επίπεδο, μη διαπραγματεύσιμος για κανέναν λόγο.
Από τη Μία Κόλλια
Κάποτε ο ακτινολόγος έβγαζε μια ακτινογραφία. Σήμερα οι ακτινολόγοι διαβάζουν καλύτερα και από τον… «θεό» υπέρηχα και ειδικές απεικονίσεις, ενώ χειρουργούν αναίμακτα με stent θέματα επεμβάσεις εξαιρετικά δύσκολες.
Μία γυναίκα, «τέτοιου τύπου» ακτινολόγος με βιονικό μάτι και μεγάλη πορεία στη Γαλλία και την Ελλάδα ερευνά ακόμη πιο ακριβείς τεχνικές απεικόνισης του μαστού ώστε οι γυναίκες πια να μην φοβούνται αυτόν τον καρκίνο. Το μυαλό και τα μάτια της κυριολεκτικά σώζουν ζωές. Η ακτινολόγος Αλεξάνδρα Αθανασίου έγινε πρόσφατα μέλος του Executive Board of the European Society of Breast Imaging, τίτλος τιμής για μία Ελληνίδα ενώ είναι μέλος και στο Working Group of the European Society of Breast Specialists for the Update of Quality Control in Breast Centers.
Αφού τελείωσε, ασφαλώς με άριστα, την Ιατρική Αθηνών και εν συνεχεία πήρε τίτλο ειδικότητας στην Ακτινοδιαγνωστική και Ιατρική Απεικόνιση. Εξειδικεύτηκε στην Ογκολογική Απεικόνιση και στην Απεικόνιση Μαστού στη Γαλλλία, όπου και εργάστηκε επι 12ετία στα δύο μεγαλύτερα ογκολογικά νοσοκομεία του Παρισιού, Institut Curie and Institut Gustave Roussy.
Παραλλήλως με το κλινικό έργο είχε και ισχυρό ερευνητικό ενδιαφέρον σε θέματα νεότερων τεχνικών απεικόνισης μαστού (Πολυπαραμετρική Μαγνητική Μαστογραφία, Τομοσύνθεση, Τεχνητή Νοημοσύνη), με συνεργασίες που διαρκούν έως σήμερα. Το 2015 επέστρεψε στην Ελλάδα όπου και ανέλαβε την Διεύθυνση του Απεικονιστικού Τμήματος Μαστού και την Επιστημονική Ευθύνη του Κέντρου Μαστού του Νοσοκομείου Μητέρα.
Όραμα της Αλεξάνδρας Αθανασίου είναι η ολιστική προσέγγιση στις παθήσεις του μαστού και η παροχή βέλτιστων υπηρεσιών εξατομικευμένου προσυμπτωματικού ελέγχου μαστού στις γυναίκες της χώρας μας.
Στη Γαλλία, όπου δούλεψε για πολλά χρόνια, διέπρεψε, λειτουργώντας άριστα μέσα σε ένα σύστημα πιο οργανωμένο και, τότε, πιο υποστηρικτικό προς τους γιατρούς. Η πρόσβαση εκεί, κυρίως στην έρευνα, είναι πιο εύκολη και η κλινική καθημερινότητα απαλλαγμένη από τριβές πρακτικής φύσεως. Στην Ελλάδα, από την άλλη, οι όποιες ελλείψεις καθιστούν τους Έλληνες πιο ευρηματικούς και, βεβαίως, πιο επικοινωνιακούς με τους ασθενείς τους.
Η αρχική δυσπιστία που συνοδεύει κάθε κρίσιμη καμπή στην καριέρα επιτυχημένων ανθρώπων ήρθε και για την Αλεξάνδρα Αθανασίου: «Εζησα δυσπιστία κ μέρους των Γάλλων συναδέλφων, όταν πρωτοξεκίνησα να δουλεύω στα ογκολογικά νοσοκομεία του Παρισιού, ή ακόμα εκ μέρους κάποιων Ελλήνων συναδέλφων όταν στην επιστροφή μου προσπάθησα να εφαρμόσω στη χώρα μου τα πρωτόκολλα λειτουργίας του εξωτερικού. Η λύση σε κάθε περίπτωση είναι η ίδια: σκληρή δουλειά και εμπεριστατωμένος επιστημονικά διάλογος! Η επιστήμη κερδίζει πάντα όταν την εμπιστεύεσαι».
Η πρόληψη στην ιατρική είναι η μισή υπόθεση ενός προβλήματος, αν όχι και η υπόθεση σχεδόν όλη. Με μεγάλη χαρά, η Αλεξάνδρα Αθανασίου διαπιστώνει ότι πλέον όλο και περισσότερες Ελληνίδες προσφέρουν στον εαυτό τους την προσοχή και τον ιατρικό έλεγχο που αξίζουν.
«Η ενημέρωση σαφώς βοηθά, εφόσον είναι σαφής και τεκμηριωμένη, διαφορετικά μπορεί να μπερδέψει. Συχνότατα οι παραλείψεις στη διενέργεια του προσυμπτωματικού ελέγχου σχετίζονται με ελλιπή ενημέρωση -κλασικό παράδειγμα "γιατί να κάνω μαστογραφία εφόσον δεν έχω οικογενειακό ιστορικό" ενώ ξέρουμε ότι στην πλειοψηφία των κακοηθειών του μαστού πρόκειται για σποραδικές βλάβες.
Ακούμε ακόμα "γιατί να κάνω μαστογραφία μετά την εμμηνόπαυση, αφού δεν έχω πλέον ορμόνες, άρα δεν κινδυνεύω" ενώ ξέρουμε ότι η ηλικία είναι παράγοντας κινδύνου και όσο πιο πολύ μεγαλώνουμε τόσο πιο πολύ θεωρητικό ρίσκο υπάρχει.
Είναι ευθύνη όλων ημών που ασχολούμαστε με τις παθήσεις του μαστού να προσφέρουμε ξεκάθαρη και εξατομικευμένη ενημέρωση ανάλογα με το προφίλ ρίσκου της κάθε γυναίκας. Ένα δεύτερο σημείο που διαπιστώνουμε όλοι μας σχετίζεται με την εγγενή κουλτούρα των γυναικών στην Ελλάδα να θέτουν σε προτεραιότητα την οικογένεια, τα παιδιά, τις υποχρεώσεις και να αφήνουν τελευταίο τον εαυτό τους.
Ευτυχώς στις νεότερες γενιές αυτό κοντεύει πλέον να εκλείψει. Τρίτο και εξίσου σημαντικό στοιχείο, ο φόβος του αποτελέσματος της εξέτασης, ο οποίος ευτυχώς περιορίζεται όλο και περισσότερο. Οι γυναίκες πλέον γνωρίζουν ότι η έγκαιρη πρόληψη σώζει ζωές».
Η Αλεξάνδρα Αθανασίου είναι ένας γιατρός που διαρκώς ενημερώνεται, γιατί η ιατρική αλλάζει σύντομα και καθοριστικά. Αυτό χρειάζεται κόπο και χρόνο, όμως η χαρά της μάθησης είναι η κινητήρια δύναμη.
«Αφήστε που με όλες τις διαδικτυακές ενημερώσεις και προσβάσεις σε άρθρα, συνέδρια, ομιλίες κλπ., η γνώση κυκλοφορεί σχεδόν ωσμωτικά πλέον!»
Η πιο σημαντική στιγμή στην καριέρα της ήταν όταν αποφάσισε να πάει στη Γαλλία. Όταν πέρασε το concours -διαγωνισμό- για να γίνει Praticien Specialiste sto Institut Curie ήταν για εκείνη το κομβικό σημείο. Στο εν λόγω κορυφαίο νοσοκομείο εργάστηκε 10 χρόνια και κυριολεκτικά καλλιέργησε τη δουλειά της εκεί σε κάθε επίπεδο - κλινικά, ερευνητικά και, κυρίως, επικοινωνιακά με τους ασθενείς.
Ποιες είναι οι ανάσες των γιατρών, αναρωτιέται κάποιος, όταν η μονομανία χαρακτηρίζει τους περισσότερους;
«Οι ανάσες είναι κάτι παραπάνω από απαραίτητες, είναι το οξυγόνο των νευρώνων μας για να μπορούν να λειτουργήσουν σωστά. Μην ξεχνάμε ότι η δική μας πνευματική πληρότητα και ψυχική χαρά και ισορροπία μεταφράζονται σε καλύτερη εξάσκηση της Ιατρικής μας!»
#HERStory