Stories Talk | Νίκος Η. Παπαστεργίου "Ο απόλυτος ασφαλιστικός κώδικας, απαιτεί σχεδιαστικά εργαλεία και ρεαλιστικές παραδοχές"
Ο πολυβραβευμένος γλύπτης, δημιουργός και δάσκαλος γλυπτικής μινιατούρων, Μιχάλης Κοντράρος, μας ανοίγει έναν κόσμο σχεδόν άγνωστο στην Ελλάδα, ο οποίος κρύβει μέσα του πανέμορφες δημιουργίες που προκύπτουν από μια τέχνη απαιτητική αλλά και ταυτοχρόνως πολύ ενδιαφέρουσα.
#sculpting #sculpture #miniatures #art #culture
Από τον Αλέξανδρο Θεοδωρόπουλο
- Αυτή τη στιγμή είστε ο πιο διάσημος δημιουργός μινιατούρων στην Ελλάδα και ένας από τους πιο βραβευμένους παγκοσμίως. Πως ξεκίνησε όλο αυτό; Ποιό ήταν το πρώτο σας έναυσμα ώστε να ασχοληθείτε με τη γλυπτική μινιατούρων;
Νομίζω πως η αρχή έγινε όταν πολύ μικρός περνούσα έξω από ένα μαγαζί και είδα σε μια βιτρίνα ένα αεροπλανάκι σε μινιατούρα που με εντυπωσίασε. Αργότερα στο σχολείο, είχα επηρεαστεί αρκετά από την καθηγήτρια εικαστικών μου, η οποία μας πρότεινε να ασχοληθούμε με το χώρο αυτόν ως χόμπι. Και έτσι ξεκίνησα πηγαίνοντας για πρώτη φορά σε μαγαζί μοντελισμού/μινιατούρων ώστε να δω τι θα αγοράσω.
Σε αυτό το μαγαζί ο υπάλληλος άλλαξε τελείως το δρόμο μου. Ο ίδιος σκάλιζε μινιατούρες και μου πρότεινε να αρχίσω να τις φτιάχνω μόνος μου αντί να τις αγοράζω και απλά να τις βάφω. Και έτσι έγινε. Πήρα έναν πηλό που μου έδωσε σαν υλικό και έτσι έφτιαξα την πρώτη μου μινιατούρα.
Έκτοτε το είχα πάντα ως χόμπι και έφτιαχνα διάφορες μινιατούρες όπως αεροπλανάκια. Δε ζούσα από αυτό αρχικά. Μετά το σχολείο πήγα στο Κολλέγιο Βακαλό να σπουδάσω γραφιστική, εκεί έκανα την πτυχιακή μου ως γραφίστας και μετά άνοιξα το γραφείο γραφιστικής. Έκανα μεταπτυχιακό στη Γραφιστική και στο Interactive Media & Graphic Design και έτσι ζούσα τα πρώτα χρόνια ως γραφίστας.
- Πότε βγάλατε για πρώτη φορά τη δουλειά σας στο εξωτερικό και τι ακολούθησε;
Η πρώτη μου εξόρμηση συνέβη όταν ακόμα λογιζόμουν ως ερασιτέχνης που κάνει το χόμπι του. Ήταν στην Expo (World Model Expo Contest), το διεθνή διαγωνισμό μοντελισμού όπου εκείνη τη χρονιά, το 2011, έγινε στην Ελβετία. Ήμουν 31 χρονών τότε. Και αυτό ήταν! Πήραμε το παγκόσμιο με την πρώτη μας φορά. Εγώ είχα σκαλίσει κάποιες μινιατούρες αφού είχα σκεφτεί πρώτα το concept, έκανα τη σύνθεση και ο συνεργάτης μου ο Χρήστος Παναγιωτόπουλος τις έβαψε. Έτσι κερδίσαμε το παγκόσμιο, το Best of Show award, πραγματικά απ’ το πουθενά. Και ακολούθησαν άλλα 30 τέτοια βραβεία.
- Πότε ήρθε η αναγνώριση και πως τη διαχειριστήκατε;
Μετά την πρώτη μας μεγάλη νίκη έβλεπα στα forums να γράφουν ποιός είναι αυτός και από που ήρθε και κέρδισε ένα τέτοιο βραβείο. Και έτσι πείσμωσα. Ήθελα να αποδείξω ότι δεν έτυχε και ότι άξιζα να βρίσκομαι εκεί. Αμέσως έκλεισα θέση για την επόμενη έκθεση στην Ιταλία δύο μήνες μετά, όπου κέρδισα και εκεί το Best of Fantasy. Από εκεί και έπειτα άρχισαν να με καλούν σε διάφορες εκθέσεις και σεμινάρια στην Ευρώπη και την Αμερική.
Όταν άρχισα να βλέπω την αναγνώριση, το κυνήγησα. Ξόδευα πλέον πολύ περισσότερες ώρες σε αυτό και άρχισα να είμαι πιο προσηλωμένος εκεί. Ήταν και κάτι που μου άρεσε πολύ βέβαια.
Έφτασα στην κορυφή με τους τρεις μεγάλους τίτλους που κέρδισα. Τον τίτλο του Grand Master ο οποίος απονέμεται στον παλαιότερο διαγωνισμό μινιατούρων, το Miniatures Figures Collectors of America (MFCA) στη Φιλαδέλφεια, τον τίτλο του World Master που δίνεται στην Expo και τον τίτλο του Grand Maestro ο οποίος απονέμεται στην Ιταλία, στο διαγωνισμό Monte San Savino Show της Τοσκάνης. Αυτοί οι τίτλοι δίνονται σε κάποιον για την συνολική προσφορά του στο χώρο του μοντελισμού και της γλυπτικής μινιατούρων.
- Και σιγά σιγά αφήσατε τη γραφιστική και αφοσιωθήκατε επαγγελματικά πλήρως στην παραγωγή μινιατούρων, τη γλυπτική και το μοντελισμό;
Το 2011 που συνέβησαν όλα αυτά είμασταν και μέσα στην κρίση και ως επάγγελμα η γραφιστική είχε αρχίσει να φθίνει, επομένως τότε έκανα τη μετάβαση και έφτιαξα αυτήν εδώ την εταιρία, όπου στην αρχή σκάλιζα φιγούρες και έφτιαχνα μινιατούρες και τις έβγαζα στην παραγωγή. Όσο περνούσε ο καιρός τη γραφιστική την έβαζα στην άκρη όλο και περισσότερο για να αφοσιωθώ σε αυτό το οποίο από χόμπι έγινε κάτι το ημιεπαγγελματικό και αργότερα τελείως επαγγελματικό.
Περίπου το 2016 ή το 2017 είδα ότι πλέον η γλυπτική και η παραγωγή μινιατούρων που έκανα ήταν εξ’ ολοκλήρου βιώσιμη οικονομικά. Στην ουσία έχω το εργαστήρι μου το οποίο λειτουργεί και ως κατάστημα και το e-shop όπου δέχομαι παραγγελίες από συλλέκτες και μοντελιστές. Κυρίως το πελατολόγιο μου είναι από το εξωτερικό.
- Εδώ και λίγα χρόνια έχετε και εργαστήρι διδασκαλίας γλυπτικής μινιατούρων. Πως αρχίσατε να διδάσκετε την τέχνη σας και να έχετε τμήματα μαθητών;
Στην αρχή αυτό άρχισε έτσι στην πλάκα περισσότερο, επειδή μου ζήτησαν κάποιοι φίλοι να αρχίσω να τους μαθαίνω την τέχνη της γλυπτικής μινιατούρων. Και έτσι σιγά σιγά δημιουργήθηκε το πρώτο μου τμήμα το 2016 και έκτοτε συνεχίζουμε δυναμικά.
- Πως γίνεται η δουλειά και το μάθημα μέσα στα τμήματα;
Τώρα έχουμε ένα τμήμα το οποίο δεν καθορίζεται ηλικιακά, δεν έχουμε καθόλου τέτοιους περιορισμούς δηλαδή. Στην αρχή ξεκινάμε από το μηδέν. Δείχνω στους μαθητές ποια υλικά χρησιμοποιούμε, ποιές είναι οι βασικές τεχνικές σκαλίσματος κλπ.
Αργότερα, ο κάθε μαθητής λειτουργεί περισσότερο μεμονωμένα επειδή είναι προσηλωμένος σε αυτό που πρόκειται να δημιουργήσει. Ο καθένας έχει ένα συγκεκριμένο project και προχωρά με τους δικούς του ρυθμούς. Εγώ σκέψου είμαι από πάνω από τον καθένα για να βοηθάω και να δίνω οδηγίες. Ο καθένας έχει το δικό του γραφειάκι, το δικό του χώρο στο εργαστήρι και μερικές φορές τους σταματάω ώστε να τους μιλήσω για κάτι που τους αφορά όλους πχ ανατομία.
-Έχετε βαρεθεί να μετράτε βραβεία! Τι άλλο μένει που θα θέλατε να κάνετε στο χώρο αυτόν που δεν το έχετε καταφέρει ακόμα;
Αυτό που ακόμα δεν έχω καταφέρει να κάνω και θα ήθελα πολύ είναι να ασχοληθώ με τον κινηματογράφο. Να χρησιμοποιήσω δηλαδή την τέχνη μου και στον κινηματογράφο. Πιο συγκεκριμένα θα ήθελα να ασχοληθώ με το concept sculpting για ταινίες φαντασίας, δηλαδή τη δημιουργία φιγούρων σε μινιατούρες τις οποίες βλέπει ο σκηνοθέτης και αποφασίζει πως θέλει να κινηθεί στη δημιουργία των χαρακτήρων της εκάστοτε ταινίας.
Αυτό φυσικά αφορά ταινίες φαντασίας όπως Avengers, Spiderman, Star Wars, Πειρατές της Καραϊβικής κλπ, όπου έμπειροι γλύπτες αναλαμβάνουν να σκαλίσουν σε μινιατούρες τις πιθανές εκδοχές των χαρακτήρων και να τις παρουσιάσουν στην παραγωγή και στο σκηνοθέτη.
-Τι θα συμβουλεύατε ένα νέο που θέλει να ασχοληθεί με τη γλυπτική μινιατούρων και το μοντελισμό;
Σκληρή δουλειά, υπομονή και προσοχή στη λεπτομέρεια. Σκέψου ότι μια σχετικά σύνθετη μινιατούρα με πολύ λεπτομέρεια χρειάζεται γύρω στους 4-5 μήνες να ολοκληρωθεί. Το σκάλισμα μόνο παίρνει 2 μήνες τουλάχιστον με μέσο όρο 6 ώρες εργασίας τη μέρα. Είναι μια δύσκολη αλλά και πολύ όμορφη τέχνη.
#HisStory