Ο Γιώργος Θησέας Καράμπελας είναι ένας peripatetic concept maker που μοιράζει τον χρόνο του ανάμεσα στην Αθήνα, τη Σκύρο και ολόκληρο τον κόσμο. Με μια εμπειρία 25 ετών ως creative director, έχει κάνει curation από κάθε δυνατό δημιουργικό πόστο. Διαφήμιση, περιοδικά, design, μόδα, τέχνη, γεύση, βιβλίο, θέατρο, χορός, hoteling, filming, ραδιόφωνο, hospitality, τηλεόραση και, φυσικά, ταξίδι. 

Από τη Μία Κόλλια
#art #design #culture #concept #lifestyle

Ασχολείστε με πολλά και διαφορετικά δημιουργικά αντικείμενα. Πως τα παντρεύετε όλα μαζί;

Ως σύγχρονος Homo Universalis και Renaissance Man θεωρώ πως το δημιουργικό γίγνεσθαι είναι αλληλένδετο. Αναλαμβάνω concepts κάνοντας storytelling για projects που αφορούν όλο το φάσμα του σύγχρονου lifestyle. Από μία 360o καμπάνια επικοινωνίας και διαφήμισης, μέχρι ένα show μόδας, editorial ή συλλογή και από ένα ολιστικό concept για ένα ξενοδοχείο μέχρι τη σκηνοθεσία για ένα ιδιαίτερο event. 

Μάντρα μου το Joie de Vivre και πεποίθησή μου πως η γνώση είναι αληθινή μόνο όταν μοιράζεται. Για όλα αυτά χρειάζονται βαθιά καλλιέργεια με δυνατές σπουδές και συνεχής έρευνα. Βιωμένη αστική ευγένεια και αύρα παλιάς κοπής, ηθική, σωστά ελληνικά και 5-6 ξένες γλώσσες. 

Ποια ήταν η δραστηριότητά σας στο Λονδίνο; 

Έλειψα συνειδητά και ηθελημένα στο Λονδίνο δραστηριοποιούμενος σε μιας άλλης έκτασης και δυναμικής αγορά, κάνοντας όσα αναφέρω αλλά και κάτι ακόμη, εντελώς νέο, στον τομέα του design, το λεγόμενο house flipping. Αυτό σημαίνει ότι αγοράζω μικρά διαμερίσματα και τα ανακαινίζω εξ ολοκλήρου, βάζοντας πάντα την προσωπική μου σφραγίδα και αύρα. Κατόπιν τα μεταπουλάω ή τα νοικιάζω με προσωπικά μου είδη μέσα, έπιπλα, τέχνη, βιβλία, αντικείμενα. Προσφέρω δηλαδή μια ολοκληρωμένη πρόταση του δικού μου lifestyle.

Πώς προέκυψε η πλατφόρμα Dolce Far Niente;

Κινητοποίησα τη δημιουργικότητά μου αφήνοντας πίσω το comfort zone μου. Σε μια εποχή ρευστότητας, αβεβαιότητας και σκεπτικισμού αλλά και κάποιας πραγματικότητας που διακρίνω ότι επιστρέφει ίσως ως θετική απόρροια της δυσκολίας που ζήσαμε, βούτηξα πάλι στα βαθιά. Ώρα για δράση, επαναλανσάρισμα, επαναπροσδιορισμό και επανεκκίνηση. Χωρίς απολογητική διάθεση ή φτηνούς εντυπωσιασμούς, χωρίς περιττές φιοριτούρες, με απλότητα, αμεσότητα και αλήθεια. 

Παίρνουμε τη ζωή μας στα χέρια μας και απολαμβάνουμε όσα αγαπάμε έξω από το κενό, ανούσιο lifestyle. Κάπως έτσι, δημιούργησα τη δική μου πλατφόρμα ιδεών, την Dolce Far Niente, που κρύβει κι έναν εννοιολογικό αυτοσαρκασμό αφού μέσα από αυτήν, κάνω το ακριβώς αντίθετο του τίτλου - «Η γλύκα του να κάνεις πολλά». Και μάλιστα, πολλά καινούργια.

Tι είναι το Τhe travel manifesto;

Αρχικά το ταξίδι, που είναι όλη μου η ζωή, και έγινε τόσο δύσκολο στις μέρες μας με έκανε να αποζητήσω κι εγώ μια λυτρωτική αντίδραση, ένα καθαρά προσωπικό ένστικτο επιβίωσης. Έτσι ανέσυρα αναμνήσεις από αγαπημένους προορισμούς, ένα οδοιπορικό με ήχους, μουσικές, αρώματα, συμβουλές και trivia. Δημιούργησα ένα αισιόδοξο μανιφέστο από ενσταντανέ, χρησιμοποιώντας τη μαγεία του ίδιου του μέσου και τη φαντασία. Έτσι γεννήθηκε το The travel manifesto, ένα ολοκαίνουργιο ραδιοφωνικό concept με στακάτα μονόλεπτα ταξιδιωτικά επεισόδια που ακούγονται καθημερινά στον Best Radio 92,6.

karampelas

Τα projects σας δεν εξαντλούνται ωστόσο!

Έκανα την πρώτη μου ταινία μικρού μήκους με τίτλο «Fool's Day», μια αυτοαναφορική ρετροσπεκτίβα ενδοσκόπησης και αποτίμησης. Αυτή ολοκληρώνεται με το εορταστικό λεύκωμα που ετοιμάζω το GTC50 Joie De Vivre Is My Middle Name, εμπνευσμένο από τα 50 μου χρόνια, με αποτυπωμένο όλο το δημιουργικό μου σύμπαν. Έκανα επίσης ένα ντοκιμαντέρ για τη λατρεμένη μου Σκύρο, ενώ συνεχίζω να γράφω. Ασχολούμαι ενεργά με out of the box instagram stories για πελάτες, ενώ σκοπεύω σύντομα να ασχοληθώ και με την τηλεόραση, ως φυσικό επόμενο στη δημιουργική μου πορεία.

Μία από τις πιο σημαντικές ενέργειες υπήρξε η διαχείριση της Βιβλιοθήκης/Ίδρυμα Σπύρου Λοβέρδου και τo Fondazione / Les Salons Litteraires.  

Πράγματι. Πρόκειται για ένα μοναδικό ιστορικό, αρχιτεκτονικό και πολιτιστικό landmark, κτίριο του 1907 σε σχέδια του μέγα φιλέλληνα Ερνέστου Τσίλερ. Μετά από πάνω 40 χρόνια που παρέμενε ανενεργό έχει αναβιώσει, έχει αναγεννηθεί και έχει ανοίξει και πάλι τις πύλες ως το πιο talk of the town aesthete και eclectic events venue!

Eπίσης, να σημειώσουμε πως σε ένα απώτερο παρελθόν, οι αστοί που είχαν όχι μόνο οικονομική δύναμη, αλλά και βαθιά παιδεία και καλλιέργεια και αναζητούσαν το ωραίο, το δημιουργικό, το ηθικό, μαζεύονταν σε τέτοιους χώρους και απολάμβαναν βραδιές λογοτεχνίας, ένα κονσέρτο, ένα θεατρικό μονόπρακτο ή εξερευνούσαν γαστριμαργικά μονοπάτια με στόχο την επικούρεια ευδαιμονία. 
Σήμερα λοιπόν, παράλληλα, με τη διάθεση του χώρου σε έναν ενδιαφερόμενο για κάποιο event, corporate, private, social και cultural, τέτοιες conceptual βραδιές θα αναβιώσουν στο FONDAZIONE με τον τίτλο «LES SALONS LITTERAIRES», με μια σύγχρονη φυσικά ματιά και θεματικούς πυλώνες ανά περίπτωση τη μόδα, τα εικαστικά, το θέατρο, το χορό, τη φωτογραφία, το design, τη γεύση, όλες τις πιθανές εκφάνσεις της δημιουργίας. 

Σε χώρους που προσομοιάζουν με Λέσχη μελών στο Λονδίνο, οι απανταχού aesthete και eclectic FONDAZIONE aficionados θα μπορέσουν by popular demand να συμμετάσχουν στη μοναδική αύρα και τις δράσεις. Όπου το heritage και η ποιότητα της παράδοσης συνομιλούν σε απόλυτη συνύπαρξη με σημερινά και current concepts. 
 
Ποια θεωρείτε ότι ήταν η μεγαλύτερη δυσκολία που αντιμετωπίσατε στη ζωή σας; 
 
Το γεγονός ότι για μεγάλο χρονικό διάστημα, κάτι που σηματοδότησε και στοίχειωσε σχεδόν όλη την ενήλικη ζωή μου, άφησα τον εαυτό μου να πιστέψει ότι δεν έχω αυτοπεποίθηση! Αυτό αυτομάτως δημιούργησε συγκεκριμένες αντιδράσεις, συμπεριφορές και προσεγγίσεις, που έφεραν και ένα συγκεκριμένο συναίσθημα απογοήτευσης. Έτσι ξεκίνησα έντονη και ενδελεχή εργασία με τον εαυτό μου. Το προτείνω ανεπιφύλακτα, αν και πονάει όσο τίποτα άλλο. Προκάλεσα στον εαυτό μου αληθινή κοσμογονία, άλλαξα όλο το σύστημα αξιών μου, ξεσκαρτάρισα ανθρώπους, έδιωξα την τοξικότητα και αγκάλιασα επιτέλους με ενθουσιασμό την αληθινή μου φύση χωρίς να απολογηθώ – βρήκα τη χαρά της ζωής, αυτό που εγώ αποκαλώ joie de vivre. 
 
Μετά λοιπόν από όλη αυτή την έρευνα και τη βουτιά στα τρίσβαθα μου, τρώγοντας τις σάρκες μου και ανοίγοντας την ψυχή μου στον καθρέφτη, ανακάλυψα το εξής συγκλονιστικό. Όχι μόνο δε μου έλειπε η αυτοπεποίθηση, αλλά όπως απεδείχθη είχα μία απίστευτη κρυφή τεράστια δύναμη, η οποία εν τέλει με έκανε να δημιουργήσω και όλα αυτά τα πάρα πολλά, πολύ διαφορετικά, πολύ σπουδαία στην πορεία μου και την προσωπική και την επαγγελματική.
 
 
Ποιες είναι οι τρεις συμβουλές που θα δίνατε σε έναν νέο για να πετύχει τα όνειρά του;
 
Συνεχής αναζήτηση, αέναη εξέλιξη, μόνιμο ξεβόλεμα από το comfort zone.
 
 Ποιοι άνθρωποι αποτέλεσαν φάρους στη ζωή σας και τι πήρατε από τον καθένα;  
 
Ο Γεώργιος Σεφέρης για το «τα μεγαλύτερα μας ταξίδια δεν τα έχουμε κάνει ακόμα». Η Audrey Hepburn, με την οποία με συνδέει μία εκλεκτική συγγένεια, για την απλότητα με την οποία φόρεσε ένα λευκό πουκάμισο δεμένο στη μέση, ένα cigarette παντελόνι και ένα ταπεινό ζευγάρι μπαλαρίνες. Και ο Θησέας, το ημίαιμο σοκολά λαμπραντόρ και Pitbull, ένας σε πρώτη ματιά ανεξήγητος συνδυασμός αντίστιξης δύο αντιθέτων, που τελικά στην ουσία έρχονται σε αρμονία, ένα αμάγαλμα που τελικά είμαι εγώ. Φαινομενικά αταίριαστα άκρα, που όμως ισορροπούν. Μπουρζουά και μποέμ, καλλιτέχνης με απόλυτη οργάνωση καλύτερη από τεχνοκράτη, λαϊκές καταβολές ενός ανθρώπου που δεν έχει μίσος ούτε για την αριστεία ούτε για τα χρήματα. Και η λίστα συνεχίζεται. 
 
#HisStory