Stories Talk | Νίκος Η. Παπαστεργίου "Ο απόλυτος ασφαλιστικός κώδικας, απαιτεί σχεδιαστικά εργαλεία και ρεαλιστικές παραδοχές"
Τα τελευταία χρόνια, σε όποιο εργασιακό περιβάλλον και να δραστηριοποιούμαστε, καλούμαστε να συνηθίσουμε σε συνεχείς αλλαγές και μια νέα πολυπλοκότητα. Δεν υπάρχουν πια ευθείες γραμμές στη σημερινή κοινωνία για καμία καριέρα. Το Coaching είναι ένας πολύτιμος τρόπος για να αντιμετωπίσουμε τις ιδιόμορφες συνθήκες ενός νέου εργασιακού πεδίου δράσης.
Από τη Μία Κόλλια
Το Coaching μας βοηθά να κατανοήσουμε τον εαυτό μας και να ανακαλύψουμε νέες δυνατότητες επιλογών και τελικά να εξελιχθούμε. Καθώς δεν έχουμε όλοι τη δυνατότητα να προσλάβουμε έναν «προπονητή», καλό είναι να μάθουμε πώς να το προσφέρουμε οι ίδιοι στον εαυτό μας.
Είναι σημαντικό να προηγηθεί η εκμάθηση απαραίτητων δεξιοτήτων για να μπορέσουμε να καθοδηγήσουμε οι ίδιοι τον εαυτό μας στην καριέρα μας. Οι δεξιότητες που μπορούμε να κερδίσουμε από την αυτο-προπόνηση επιταχύνουν την αυτογνωσία και οδηγούν στην αυτάρκειά μας, βοηθώντας μας να πλοηγηθούμε μέσα στο πλαίσιο της καριέρας μας με περισσότερη αυτοπεποίθηση και έλεγχο.
Ο καθένας μπορεί να μάθει να προπονεί τον εαυτό του, ανεξαρτήτως εμπειρίας ή εξειδίκευσης. Χρειάζεται εξάσκηση και μπορεί μερικές φορές να αισθανθούμε και άβολα, αλλά η σκληρή δουλειά αξίζει τον κόπο. Όταν καταφέρνουμε να αναπτύξουμε τη δική μας συλλογιστική και να επιλέγουμε τις κατάλληλες κινήσεις ως απάντηση στις προκλήσεις που βιώνουμε στην καριέρα μας, αυξάνουμε την ανθεκτικότητά μας και μειώνουμε την εξάρτησή μας από άλλους ανθρώπους.
Ξεκινώντας τη διαδικασία του self-coaching αναπτύσσουμε διαφορετικές δεξιότητες:
Αυτογνωσία
Για να επιτύχουμε υψηλά επίπεδα αυτογνωσίας, πρέπει να δούμε καθαρά τον εαυτό μας και να καταλάβουμε πώς μας επηρεάζουν οι άλλοι. Η αυτογνωσία δεν προκύπτει τυχαία - κοπιάζουμε για να συμβεί. Ακολουθούν δύο τρόποι για τη βελτίωση της αυτογνωσίας, οι οποίοι μπορούν να ενσωματωθούν στην εργάσιμη ημέρα μας.
Η διαφορά πρόθεσης / αντίκτυπου
Ας σκεφτούμε τρεις σημαντικές στιγμές μέσα στην εβδομάδα μας κατά τις οποίες έχουμε ξεκάθαρη εικόνα για το πώς θα θέλαμε να φανούμε. Για κάθε σενάριο, συνοψίζουμε την πρόθεσή μας χρησιμοποιώντας μόνο μία λέξη. Για παράδειγμα, μπορεί να θέλουμε να είμαστε «αξιόπιστοι» σε μια παρουσίαση ή «καλοί συνεργάτες» σε μια συνάντηση ομάδας. Μετά από κάθε κατάσταση, ζητάμε από τουλάχιστον ένα άτομο που συμμετείχε να περιγράψει τον αντίκτυπό μας από τη δική του οπτική γωνία με μία λέξη. Αυτή η ερώτηση μπορεί να είναι κάτι σαν «Ποια λέξη θα χρησιμοποιούσες για να συνοψίσεις την προσέγγισή μου στη σημερινή συνάντηση;».
Η σύγκριση της πρόθεσής μας με τα σχόλια που θα πάρουμε για τον αντίκτυπό μας θα μας βοηθήσει να καταλάβουμε εάν υπάρχει ευθυγράμμιση και αν έχουμε αυτογνωσία ή εάν υπάρχει κάποιο κενό - το οποίο θα αποτελέσει ευκαιρία για βελτίωση.
Ερωτήσεις προπονητή για τον εαυτό μας
Το να κάνουμε στον εαυτό μας διορατικές ερωτήσεις καθοδήγησης θα ξεκλειδώσει τη σκέψη μας και θα μας υποστηρίξει να εντοπίσουμε ενέργειες που θα μας βοηθήσουν να σημειώσουμε θετική πρόοδο. Μπορούμε να αξιολογήσουμε την ποιότητα των ερωτήσεών μας χρησιμοποιώντας τα τρία παρακάτω:
Ανοιχτές ερωτήσεις
Οι ερωτήσεις ξεκινούν με ποιος, τι, γιατί, πού, πότε ή πώς. Δεν κάνουμε ερωτήσεις που έχουν απάντηση ναι ή όχι. Αντί να κάνουμε μια κλειστή ερώτηση, όπως «Μου αρέσει η δουλειά μου;» καλό είναι να προσπαθήσουμε να κάνουμε την ερώτηση με ανοιχτό τρόπο: «Τι μου αρέσει στη δουλειά μου;». Έτσι θα διαπιστώσουμε ότι παίρνουμε περισσότερες πληροφορίες.
Αρχικές - βασικές ερωτήσεις:
1. Τι μου δίνει την περισσότερη ενέργεια στη δουλειά;
2. Πότε επιτρέπω στην αυτοπεποίθησή μου (ή στην έλλειψή της) να με εμποδίσει;
3. Ποιος θα μπορούσε να μου προσφέρει μια διαφορετική οπτική για την πρόκληση της καριέρας μου;
4. Σε έναν χρόνο, τι θέλω να είναι πραγματικότητα που δεν ισχύει σήμερα;
Αυτοκριτική
Ο ερωτήσεις προπονητή εστιάζουν πάντα στον εαυτό μας και περιλαμβάνουν το «εγώ». Αντί για «Πώς έχει προχωρήσει αυτό το άτομο πιο γρήγορα από εμένα;» το ερώτημα είναι, «Πώς θα μπορούσα να επιταχύνω την εξέλιξή μου;». Αν πιάσουμε τον εαυτό μας να κατηγορεί άλλους ανθρώπους ή εξωτερικούς παράγοντες, είναι ένα σημάδι ότι πρέπει να εστιάσουμε ξανά σε αυτό που μπορούμε να ελέγξουμε. Προσδιορίζοντας τις δικές μας ενέργειες, θα δεσμευτούμε περισσότερο να υλοποιήσουμε την αλλαγή.
Ακούμε τον εαυτό μας
Προκειμένου να καθοδηγήσουμε τον εαυτό μας, πρέπει να γίνουμε επιδέξιοι στο να ακούμε τις σκέψεις και τις πεποιθήσεις που οδηγούν τις πράξεις μας. Όταν η προσοχή μας εκτρέπεται, δεν πετυχαίνουμε το βάθος προβληματισμού που θα μας βοηθήσει να σκεφτούμε ή να ενεργήσουμε διαφορετικά. Υπάρχουν μερικές τεχνικές με τις οποίες μπορούμε να εξασκηθούμε για να μάθουμε να μας ακούμε.
Μειώνουμε τις αποσπάσεις
Όλοι μας βιώνουμε διάσπαση προσοχής. Η κατανόηση τού πότε και πού συμβαίνει αυτό είναι ένα σημαντικό βήμα όταν εφαρμόζουμε self-coaching. Η εύρεση τρόπων για να μειωθεί η διάσπαση της προσοχής μας θα επηρεάσει θετικά τις προσπάθειές μας.
Για παράδειγμα, αν η τεχνολογία είναι η αδυναμία μας, μπορούμε να αποφύγουμε την διάσπαση αφήνοντας τις συσκευές μας σε άλλο δωμάτιο. Εάν άλλοι άνθρωποι δημιουργούν πρόβλημα στην εστίασή μας, μπορούμε να εργαστούμε σε εξωτερικό χώρο ή στην αρχή της ημέρας πριν μας αποσπάσουν την προσοχή οι απαιτήσεις της δουλειάς.
Γινόμαστε ο καλύτερός μας φίλος
Μέρος της καθοδήγησης του εαυτού μας είναι να μάθουμε ποιον να ακούμε μέσα στο μυαλό μας. Όλοι έχουμε έναν εσωτερικό προπονητή και έναν εσωτερικό κριτή, και θα υπάρξουν στιγμές που ο εσωτερικός μας κριτής μπορεί να αρχίσει να παίρνει τον έλεγχο. Αυτό μπορεί να εμφανίζεται με σκέψεις σαν «Δεν είμαι αρκετά έξυπνος για να το καταλάβω» ή «Δεν μπορώ να το κάνω, οπότε πρέπει να τα παρατήσω τώρα».
Για να σιωπήσουμε τον εσωτερικό μας κριτή, είναι καλό να προσπαθήσουμε να μιλήσουμε στον εαυτό μας όπως θα μας μιλούσε ο καλύτερός μας φίλος. Ας φανταστούμε πως μιλάμε με αυτό το άτομο και σημειώνουμε τρεις υποστηρικτικές προτάσεις που θα έλεγε. Ίσως να να είναι η υπενθύμιση προηγούμενων επιτυχιών ή υπενθύμιση του πώς έχουμε ξεπεράσει αντιξοότητες στο παρελθόν ή ίσως να ανακαλέσουμε κουβέντες για το πόσο άλλοι θαυμάζουν την αποφασιστικότητα ή τη γενναιότητά μας.
Μπορεί συχνά να νιώθουμε αβέβαιοι για τη σταδιοδρομία μας, αλλά το self-coaching είναι μια ικανότητα που όλοι μπορούμε να αναπτύξουμε. Η δέσμευση για την ανάπτυξη των δεξιοτήτων αυτο-προπόνησης μπορεί να μας βοηθήσει να ξεπεράσουμε εμπόδια και να δημιουργήσουμε περισσότερες ευκαιρίες για την ανάπτυξή μας. Εάν υπάρχει χρόνος για την ανάπτυξη μόνο μιας δεξιότητας μέσα στο 2022, το self-coaching αξίζει τον κόπο.