Ο θρυλικός πιλότος που υπερασπίστηκε τη χώρα μας με όλες του τις δυνάμεις σε καιρό πολέμου, θεώρησε -δικαίως- και δικό μας χρέος «Να μην ξεχνάμε, να τιμούμε και να επαγρυπνούμε».

Από τη Μία Κόλλια

Ο αντιπτέραρχος ε.α. Κωνσταντίνος Χατζηλάκος γεννήθηκε στη Λάρισα το 1920. Στα 20 του χρόνια κατετάγη στη Σχολή Ικάρων και κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου, ως μάχιμος πιλότος της Ελληνικής Βασιλικής Αεροπορίας, έδρασε στα πεδία των μαχών της Βορείου Αφρικής, της Μεσογείου, της Ιταλίας, της Γιουγκοσλαβίας και του Αιγαίου, πραγματοποιώντας πάνω από 200 πολεμικές αποστολές. Ως νέος Ίκαρος τότε, όπως έχει πει ο ίδιος, «όλα άρχισαν με το “ΟΧΙ” της Ελλάδας και συνεχίστηκαν με την εκπλήρωση ενός όρκου και ενός χρέους. Μια πορεία γεμάτη άγχος, πόνο και αίμα. “Ή ταν ή επί τας”. Έτσι και έγινε».

Με την είσοδο των Γερμανών στην Ελλάδα, από το Άργος όπου είχε μετασταθμεύσει η Σχολή Ικάρων βρέθηκε μαζί με τους υπόλοιπους 39 Ικάρους στην Αίγυπτο και στη συνέχεια στη Ροδεσία και στο Σουδάν. Εκεί ολοκλήρωσε την εκπαίδευσή του ως πιλότος διώξεως, προτού ενταχθεί στις ελληνικές πολεμικές μοίρες της Μ. Ανατολής, υπό την αιγίδα της Βρετανικής Βασιλικής Αεροπορίας. Επιθυμία του ήταν να ριχτεί στον αγώνα το συντομότερο.

Πράγματι, τον Φεβρουάριο του 1943, μπήκε στην 336η Μοίρα Διώξεως, στα αεροσκάφη «Hurricane». Ζούσε με τους συναδέλφους του σε ένα αντίσκηνο στη Λιβυκή έρημο και εξορμούσαν από πρόχειρα αεροδρόμια στα παράλια της Βορείου Αφρικής και σε όλη τη Μεσόγειο, για να προστατέψουν συμμαχικές νηοπομπές αλλά και σε επιχειρήσεις στην κατεχόμενη Κρήτη.

Τον Νοέμβριο του 1943 ήταν στο πιλοτήριο ενός από τα τέσσερα «Hurricane» που σηκώθηκαν για να παρέχουν αεροπορική κάλυψη σ' ένα καταδρομικό που κατέπλεε προς το λιμάνι της Αλεξάνδρειας, στο οποίο επέβαινε ο Βρετανός πρωθυπουργός Ουίνστον Τσόρτσιλ και δυο μέρες αργότερα, συνόδευσε ένα αμερικανικό βομβαρδιστικό «Liberator», που μετέφερε τον Αμερικανό πρόεδρο Φραγκλίνο Ρούσβελτ στην Τεχεράνη. Οι αποστολές αυτές βέβαια ήταν απόρρητες -«αργότερα μάθαμε ποιο ήταν το πολύτιμο φορτίο τους», έχει πει ο ίδιος.

Το φθινόπωρο του 1944 έφυγαν από τη Βόρεια Αφρική και εγκαταστάθηκαν σε βάσεις στην Ιταλία. Εκείνη την περίοδο, τα γερμανικά στρατεύματα εγκατέλειψαν βιαστικά τα Βαλκάνια, μια και ο πόλεμος είχε μεταφερθεί στη δική τους χώρα. Στις 12 Οκτωβρίου 1944, η Αθήνα απελευθερώθηκε, αλλά κάποιοι πολεμούσαν ακόμη… «Η 12η Οκτωβρίου του 1944 ήταν ημέρα χαράς για τους Αθηναίους αλλά εγώ τη θυμάμαι σαν την ημέρα που σκοτώθηκε ο συνάδελφός μου Επαμεινώντας Κοττάς, σε μία αποστολή στη Γιουγκοσλαβία, την ώρα που ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας ύψωνε στην Ακρόπολη την ελληνική σημαία. Ο πόλεμος στην Ευρώπη συνεχίστηκε και μετά τη 12η Οκτωβρίου. Μετά τις αποστολές που κάναμε στο Αιγαίο, μέχρι να παραδοθούν και οι τελευταίες γερμανικές φρουρές, όπου σκοτώθηκαν άλλοι έξι συνάδελφοί μου, εγώ και ο Λευτέρης Καραμαλέγκος επιστρέψαμε στην Ιταλία, όπου συνεχίζονταν με σφοδρότητα οι μάχες και ενταχθήκαμε σε αγγλική μοίρα διώξεως, μέχρι το τέλος του πολέμου στην Ευρώπη, στις 8 Μαΐου 1945», έχει διηγηθεί ο ίδιος. Δεν λησμονούσε ποτέ αυτούς που πολέμησαν δίπλα του, στις πλέον αντίξοες συνθήκες, όσα χρόνια κι αν είχαν περάσει από τότε. Σε συνέντευξή του, έλεγε: «Δεν ξεχνάς ποτέ συμπολεμιστή σου. Και κυρίως εκείνον με τον οποίον μοίραζες το αντίσκηνό σου και το βράδυ, μετά την επιστροφή από αποστολή, το ράντζο του το έβρισκες άδειο».

Την περίοδο 1945-1967 ο Κωνσταντίνος Χατζηλάκος διετέλεσε εκπαιδευτής σε στρατιωτικές σχολές και των τριών όπλων των Ενόπλων Δυνάμεων, καθώς και διοικητής μεγάλων αεροπορικών μονάδων και διευθυντής επιχειρήσεων σε στρατηγεία του ΝΑΤΟ.

Αποστρατεύτηκε τον Απρίλιο του 1967, πιστός στο Σύνταγμα, λόγω της αντίθεσής του με τη χούντα των συνταγματαρχών. Έτσι στη συνέχεια εργάστηκε για εννέα χρόνια ως διευθυντικό στέλεχος στη Χαλυβουργική. Από το 1978-1997 ήταν τεχνικός σύμβουλος της Mc Donnell Douglas Corporation ενώ από το 2006 ήταν εφευρέτης του «TRITON», του ελληνικού Μετατροπέα Κυματικής Ενέργειας σε ηλεκτρισμό. Ως βετεράνος πολεμικός πιλότος, ήταν πρόεδρος του συνδέσμου παλαίμαχων αεροπόρων της Βρετανικής Βασιλικής Αεροπορίας, κλάδος Αθηνών.

Τον Ιούνιο του 2021, η Πολεμική Αεροπορία γιόρτασε την επιστροφή στην Ελλάδα του εμβληματικού αεροπλάνου του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου, του επετειακού Spitfire MJ755, που ανακατασκευάστηκε πλήρως στο Ηνωμένο Βασίλειο. Στην εκδήλωση, γεμάτος συγκίνηση, είχε μιλήσει και ο κ. Χατζηλάκος: «Έχω κάνει τρεις αναγκαστικές προσγειώσεις με Spitfire και τις τρεις φορές προτίμησα να δοκιμάσω την τύχη μου μέσα στο πιλοτήριο παρά να εγκαταλείψω το αεροσκάφος. Τις δύο φορές ήμουν τυχερός, την τρίτη όμως, τραυματίστηκα και το Spitfire καταστράφηκε. Τα αποκαλούσα “πιστούς μου φίλους”. Τώρα, που εμφανίστηκε σχεδόν 70 χρόνια μετά ένα ελληνικό Spitfire στον αττικό ουρανό, φέρνει στη μνήμη μου ευχάριστες και δύσκολες στιγμές. Σήμερα, στην ηλικία των 101 ετών, το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να ονειρεύομαι πως, κάποια στιγμή, θα το ξαναπετάξω».

Ο Κωνσταντίνος Χατζηλάκος έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 102 ετών, στις 29 Νοεμβρίου 2022.

#HisStory