Οραματιστής ηγέτης στη βιωματική μάθηση και πρωτοπόρος της εκπαίδευσης STEM, ο Ιωάννης Ν. Μιαούλης είναι ο 11ος Πρόεδρος του Πανεπιστημίου Roger Williams, καθοδηγώντας την αποστολή και τη δέσμευσή τους να παρέχουν μια εξαιρετική εκπαίδευση μέσω της μάθησης και μέσω της κοινότητας και της υποτροφίας του πολίτη. Ο Δρ Μιαούλης υπηρέτησε στο παρελθόν ως Πρόεδρος και Διευθυντής του Μουσείου Επιστημών της Βοστώνης από το 2003, εισάγοντας περισσότερους από 1,5 εκατομμύριο επισκέπτες ετησίως στην επιστήμη, την τεχνολογία, τη μηχανική και τα μαθηματικά.

Από τη Μία Κόλλια

- Ποια ήταν η στιγμή που αντιληφθήκατε την αγάπη για το αντικείμενό σας και πώς; Πόσο μεγάλο ρόλο έπαιξε η οικογένεια και το περιβάλλον όπου μεγαλώσατε;

Μέχρι τα 15 μου με ενδιέφερε η Λογοτεχνία. Ήταν ο καθηγητής μου της Φυσικής, ο κ. Παπαχρήστου στο Κολλέγιο Αθηνών που με παρακίνησε και με δέσμευσε να αλλάξω εντελώς τα ενδιαφέροντά μου προς τις Επιστήμες και τη Μηχανική. Οι γονείς μου ήταν πάντα υπέρ της επαγγελματικής εκπαίδευσης, αλλά δε με είχαν επηρεάσει να εστιάσω στην επιστήμη και τη μηχανική.

- Ποια είναι τα σημαντικότερα προσόντα που πρέπει να έχει κάποιος που διοικεί ένα Μουσείο και μάλιστα τόσο εξειδικευμένο αλλά και τόσο σύγχρονο; 

Πιστεύω ότι ο διευθυντής ενός σημαντικού σύγχρονου Μουσείου Επιστημών/Κέντρου Επιστημών θα πρέπει να έχει ισχυρό επιστημονικό/μηχανικό υπόβαθρο που να γίνεται σεβαστό από την ακαδημαϊκή κοινότητα, καλές δεξιότητες μάρκετινγκ/επιχειρήσεων, συναισθηματική νοημοσύνη για να μπορεί να διαχειρίζεται τα πάνω-κάτω, δεξιότητες συγκρότησης ομάδων, καλές δεξιότητες ακρόασης, πάθος για την εκπαίδευση των νέων και ενδιαφέρον να κάνει τη μάθηση της επιστήμης διασκεδαστική για όλες τις ηλικίες.

- Η γνώση των επιστημών είναι απαραίτητη. Πόσο είναι η συναισθηματική νοημοσύνη και η κοινωνική αντίληψη των πραγμάτων; Επίσης, ποιο είναι το μυστικό της διαχείρισης ανθρώπων και συνόλων;

Καλές δεξιότητες ακρόασης, αναγνώριση και υποστήριξη στους άλλους, υποστήριξη και επιβράβευση πέρα ​​από τις προσδοκίες, ενδυνάμωση και επιτρέποντας λάθη, όχι το ίδιο λάθος δύο φορές, επιτρέποντάς τους να μιλούν και να εκφράζουν απόψεις τελευταία και να χτίζουν ένα συλλογικό όραμα.

- Είναι γνωστό πως έχετε ένα χάρισμα στο να προσελκύετε δωρεές και επενδυτές. Αυτό σε τι έγκειται;

Οι άνθρωποι επενδύουν σε άλλους ανθρώπους και ειδικά σε μεταμορφωτικές ιδέες. Η οικοδόμηση μιας γνήσιας καλής σχέσης με τον δωρητή, η παρουσίαση με ενθουσιασμό ενός οράματος για το ίδρυμα, η ακρόαση των αναγκών και των επιθυμιών του/της και η υλοποίηση όσων υποσχέθηκαν είναι βασικά στοιχεία για την απόκτηση της εμπιστοσύνης του.

- Ενισχύετε ιδιαιτέρως το γυναικείο δυναμικό. Πιστεύετε πως οι γυναίκες έχουμε κάποια διαφορετικά χαρίσματα και χαρακτηριστικά;

Υπήρξα μεγάλος υποστηρικτής των γυναικών, ακόμη και πριν αποκτήσω τις δύο κόρες μου. Έχω διαπιστώσει γενικά ότι οι γυναίκες είναι καλύτερες και πιο ομαδικές, νοιάζονται περισσότερο για τους άλλους, για το περιβάλλον και τον κόσμο από τους άνδρες. Οι κορυφαίοι μαθητές μου όταν δίδασκα στο Πανεπιστήμιο Tufts ήταν συνήθως γυναίκες. Ωστόσο, στις γυναίκες, όχι τόσο τώρα όσο στο παρελθόν, δεν δόθηκαν τόσες πολλές ευκαιρίες όσες στους άνδρες. Είμαι πολύ περήφανος για όλη τη δουλειά που έχω κάνει όλα αυτά τα χρόνια για να καταστήσω την επιστήμη και τη μηχανική πιο προσιτή στις γυναίκες και να προωθήσω τις γυναίκες σε αυτούς τους τομείς σε όλα τα επίπεδα, από το νηπιαγωγείο έως τις πανεπιστημιακές σχολές. Νομίζω ότι αυτή είναι ίσως η πιο σημαντική συνεισφορά μου στον κόσμο.

- Λένε πως η Βοστόνη δεν είναι Αμερική και είναι πιο… ευρωπαϊκή. Ισχύει κάτι τέτοιο; Εν ολίγοις ποια είναι τα θετικά και ποια τα αρνητικά της Αμερικής;

Σε σύγκριση με άλλες πόλεις, η Βοστώνη είναι πιθανώς πιο κοντά στην Ευρώπη από άποψη πολιτισμού, αλλά σίγουρα δεν είναι ευρωπαϊκή. Η Αμερική είναι πραγματικά η χώρα των ευκαιριών. Αν δουλεύεις σκληρά και είσαι συγκεντρωμένος και αποφασισμένος, βγάζεις καλά τα προς το ζην εδώ. Ήρθα στις ΗΠΑ με δύο βαλίτσες για να σπουδάσω στο Tufts το 1980. Δεν είχα σχέσεις, δεν ήξερα κανέναν εδώ και τα όνειρά μου έγιναν πραγματικότητα. Μου αρέσει να δουλεύω στις ΗΠΑ, αλλά γενικά πρέπει να βρεις την ισορροπία σου. Στις ΗΠΑ οι περισσότεροι άνθρωποι ζουν για να εργαζονται, ενώ στην Ελλάδα οι άνθρωποι εργάζονται για να ζήσουν. Η εύρεση μιας καλής ισορροπίας στις ΗΠΑ είναι πιο δύσκολη αλλά εφικτή. 

- Ποιες ήταν οι μεγαλύτερες δυσκολίες που αντιμετωπίσατε στη ζωή σας, πώς τις ξεπεράσατε και τι σας δίδαξαν;

Η πιο δύσκολη κατάσταση στη ζωή μου ήταν να πάρω διαζύγιο με την πρώτη μου γυναίκα. Ήμασταν μαζί σχεδόν 30 χρόνια. Παντρευτήκαμε νωρίς, πολύ νωρίς. Ήμασταν 22 και 23 χρονών. Μετά από 30 χρόνια οι άνθρωποι τείνουν να χωρίζουν. Είσαι διαφορετικός άνθρωπος στα 23 από ό,τι στα 53. Ωστόσο, τόσο η πρώην σύζυγός μου όσο και εγώ ξεπεράσαμε αυτές τις δύσκολες συνθήκες και είμαστε φίλοι τώρα, απολαμβάνοντας τις μεγάλες κόρες μας και τους συζύγους τους και την ενός έτους όμορφη εγγονή μας, τη Σέιτζ.

- Τι συμβουλεύετε έναν νέο που ξεκινά τη ζωή μετά το σχολείο;

Η συμβουλή μου είναι «Η ζωή δεν είναι πρόβα». Πολλοί άνθρωποι ζουν σε μια προπαρασκευαστική στιγμή όλη τους τη ζωή. Να είστε παραγωγικοί, να νοιάζεστε, να αγαπάτε, αλλά να απολαμβάνετε κάθε στιγμή. Να είστε οργανωμένοι και να έχετε πάντα ένα σχέδιο. Προσπαθήστε να σκέφτεστε όχι ένα, όχι δύο, αλλά τρία βήματα μπροστά. Πριν πείτε κάτι ή κάνετε κάτι, σκεφτείτε το καλά, τρία βήματα μπροστά ποιες θα είναι οι συνέπειες για εσάς και τους άλλους.

- Αισθάνεσθε υπερήφανος για τις πολλές αναγνωρίσεις σας διεθνώς και ποιο legacy σας ενδιαφέρει περισσότερο;

Ήμουν ένας από τους ανθρώπους που ξεκίνησαν το κίνημα STEM στα μέσα της δεκαετίας του '90. Είμαι πολύ περήφανος που εισάγω το E (Engineering) στις ζωές εκατομμυρίων παιδιών σε όλο τον κόσμο και το κάνω εξίσου συναρπαστικό για τα κορίτσια και τα αγόρια. Έχω υπηρετήσει τρία ιδρύματα όλα μαζί: το Πανεπιστήμιο Tufts, το Μουσείο Επιστημών της Βοστώνης και τώρα το Πανεπιστήμιο Roger Williams. Αγαπώ και τα τρία και νιώθω ότι έπαιξα κρίσιμο ρόλο στη μεταμόρφωσή τους.

- Πόσο σημαντικός είναι ο προσωπικός χρόνος – τον έχετε; Εκτός και αν «προσωπικός χρόνος» για εσάς είναι ο χρόνος στη δουλειά σας.

Μου αρέσει να δουλεύω και μου αρέσει να «παίζω». Επίσης μου αρέσει να μαγειρεύω. Έχω μαγειρέψει για μερικούς από τους κορυφαίους σεφ στον κόσμο, συμπεριλαμβανομένου του Ferran Adrià, του καλύτερου σεφ από τη Βαρκελώνη, δύο φορές μάλιστα! Όταν ήμουν στο Μουσείο Επιστημών, μαγείρευα για κάθε εκδήλωση στο σπίτι μου, 50 με 70 γεύματα το χρόνο. Τώρα στο Πανεπιστήμιο Roger Williams το πρόγραμμα μου είναι πιο βαρύ, έτσι μαγειρεύω περίπου το 20% των γευμάτων, αλλά πάντα για το δείπνο του Διοικητικού Συμβουλίου, τρεις φορές το χρόνο. Λατρεύω επίσης το ψάρεμα. Ψαρεύω από 3 χρονών στο μικρό καλοκαιρινό χωριό της μητέρας μου, το Αλεποχώρι. Τώρα ψαρεύω στον κόλπο Narragansett. Τα ψάρια εκεί είναι πολύ μεγαλύτερα και άφθονα.

#HisStory