Stories Talk | Νίκος Η. Παπαστεργίου "Ο απόλυτος ασφαλιστικός κώδικας, απαιτεί σχεδιαστικά εργαλεία και ρεαλιστικές παραδοχές"
Η πιο εργατική και γοητευτική γυναίκα της ελληνικής κουζίνας πέρασε από πολλά κύματα μέχρι την επιτυχία, δε σταματά μπροστά σε κανένα εμπόδιο και διατηρεί πάντα για όλα τον ενθουσιασμό του μικρού παιδιού.
Από τη Μία Κόλλια
Μαγείρισσα πρώτα από όλα αν και σπούδασε δημοσιογραφία και γαλλική φιλολογία, συγγραφέας και παρουσιάστρια του «My Greek Table» με εμφανίσεις στην αμερικανική τηλεόραση, το Amazon Prime και το Cosmote History, η Νταϊάνα Κόχυλα ξέρει να κερδίζει το κοινό και την αγάπη του με την ίδια ευκολία με την οποία μαγειρεύει.
Πώς ήταν τα παιδικά σας χρόνια και γιατί ασχοληθήκατε με τη μαγειρική;
Γεννήθηκα στην Αμερική, είμαι γνήσια Νεοϋορκέζα από Ελληνοαμερικανίδα μητέρα με ικαριώτικες και καλαβρέζικες ρίζες και Ικαριώτη πατέρα. Μπήκα στην μαγειρική από την πένα μου, έχοντας σπουδάσει δημοσιογραφία και φθάνοντας σε ηλικία 29 χρονών να γράψω το πρώτο μου βιβλίο μαγειρικής, The Food & Wine of Greece!
Αυτό που κάνετε, χρειάζεται μαγειρικό και επικοινωνιακό ταλέντο. Ποιο θεωρείτε ότι είχατε ως χάρισμα και ποιο καλλιεργήσατε;
Πιστεύω ότι το «χάρισμα» λέγεται εργατικότητα και σκληρή δουλειά!
Ποιο είναι το προσόν που σας έχει οδηγήσει στην επιτυχία και μάλιστα σε ένα χώρο με τόσο μεγάλο ανταγωνισμό;
Από μικρό παιδί είχα πάντα ένα δυνατό «θέλω». Όχι όσον αφορά έναν εγωισμό που λέει ότι «θέλω να γίνει το δικό μου», αλλά σχετικά με τους εκάστοτε στόχους της ζωής. Δεν τα βάζω κάτω και δεν αφήνω το «όχι…δεν» να με εμποδίζει. Πιστεύω πως όταν υπάρχει θέληση, υπάρχει τρόπος.
Ποιες είναι οι 3 μεγαλύτερες δυσκολίες που έχετε αντιμετωπίσει στη ζωή σας, τι μαθήματα σας έδωσαν και πώς τις αντιμετωπίσατε;
Πραγματικά δεν ξέρω τι να απαντήσω εδώ διότι αφορά εντελώς προσωπικά πράγματα. Ίσως μια μεγάλη πρόκληση (όχι δυσκολία) ήταν όταν μετακόμισα στην Ελλάδα το 1991 «για πάντα» και έπρεπε να αντιμετωπίσω μια τόσο διαφορετική κουλτούρα (κοινωνικά αλλά και επαγγελματικά) απ’ ότι γνώρισα στην Αμερική μέχρι τότε. Πάντως, είμαι θετικός άνθρωπος και ευγνώμων και προσαρμόστηκα όμορφα. Η Ελλάδα μου έχει δώσει πάρα πολλά πράγματα.
Ποιες είναι οι μεγαλύτερες δυσκολίες της ζωής στη Νέα Υόρκη και ποιες οι καλύτερες πλευρές της;
Είναι σίγουρα μια πόλη σκληρή, με ματιές στην ανθρώπινη δυστυχία που είναι πολύ δυνατές. Οι τόσοι μα τόσοι άστεγοι είναι το πιο έντονο παράδειγμα. Είναι μια πόλη με πολλά άκρα και πολλές αντιφάσεις. Ανθρώπινη εκεί που δεν το περιμένεις και απάνθρωπη συγχρόνως. Χαίρομαι που ολοκληρώθηκα ως άνθρωπος στη Νέα Υόρκη διότι, αν μη τι άλλο, σε μαθαίνει να είσαι δεκτικός και να συζείς ειρηνικά με όλες τις φυλές του κόσμου.
Πώς διαχειριστήκατε τη δημοσιότητα; Ποια κομμάτια της σας ευχαριστούν και ποια σας ενοχλούν;
Με ευχαριστεί η αναγνώριση μιας δουλειάς που έκανα πάντα με αφοσίωση και αγάπη. Ευτυχώς ζω τη ζωή μου κανονικά ενώ ούτε νιώθω πως έχω φτάσει και ούτε και θα ήθελα να φθάσω σε ένα επίπεδο δημοσιότητας που θα εμπόδιζε την ελευθερία μου. Κρατάω δυνατές Ικαριώτικες αξίες και ρίζες και αυτό σημαίνει ότι δεν παίρνεις τον εαυτόν σου τόσο σοβαρά. Έχεις χιούμορ και ταπεινότητα και λες ευχαριστώ στο Θεό ή στο σύμπαν κάθε μέρα!
Οικογένεια και επαγγελματική καριέρα για μια γυναίκα: χρειάζονται θυσίες ή είναι εφικτή η ισορροπία;
Όσα περισσότερα κάνεις, τόσα περισσότερα μπορείς να κάνεις. Πάντα δούλευα στο σπίτι μου οπότε βρισκόμουν κοντά στα παιδιά, αλλά ήμουν και τυχερή διότι ο πατέρας τους ήταν πάντα κοντά και παρών όταν ταξίδευα και οι γονείς του, επίσης, μια μεγάλη υποστήριξη. Όταν τα παιδιά μου ήταν πιο μικρά, πριν πάνε σχολεία, τα έπαιρνα και μαζί μου.
Με ποιο κριτήριο επιλέγετε τους συνεργάτες σας και ποιο είναι το μυστικό της διάρκειας των σχέσεων στο χρόνο;
Σεβασμός, εμπιστοσύνη, διαύγεια, ξεκάθαροι ρόλοι είναι όλα πολύ σημαντικά σε οποιαδήποτε σχέση.
Εσείς και η Ελλάδα. Η σχέση σας, το συναίσθημα, τι σας λείπει, τι σας στενοχωρεί στη χώρα μας;
Η Ελλάδα μου έχει δώσει πολλά. Επαγγελματικά σίγουρα λειτουργεί διαφορετικά από την Αμερική, από την μία πιο χαοτικά αλλά από την άλλη πιο ανθρώπινα. Στο επαγγελματικό κομμάτι, λείπει σίγουρα το μακροπρόθεσμο planning! Ο μακροπρόθεσμος σχεδιασμός μπορεί να προσφέρει πολλά σε μια χώρα και εμείς πρέπει πια να αντιληφθούμε ότι επιβάλλεται να το κάνουμε.
Τι είναι αυτό που παλεύετε συνειδητά να εξελίξετε ή να αλλάξετε όσο περνούν τα χρόνια;
Σε προσωπικό επίπεδο… να ζω στο τώρα και να αποδέχομαι τους ανθρώπους χωρίς να τους κρίνω. Και αυτό απαιτεί καθημερινή εξάσκηση!
#HerStory