Stories Talk | Νίκος Η. Παπαστεργίου "Ο απόλυτος ασφαλιστικός κώδικας, απαιτεί σχεδιαστικά εργαλεία και ρεαλιστικές παραδοχές"
Δεν υπήρξε ποτέ πιο δύσκολη περίοδος για τους ηγέτες, είτε διευθύνουν μια μεγάλη εταιρεία είτε είναι επικεφαλής μιας μικρής ομάδας.
Από τη Μία Κόλλια
#leaders #performance #leadershipdevelopment #transformation #marketchange
Οι ηγέτες αντιμετωπίζουν δύο αδυσώπητες πηγές πίεσης αυτή τη στιγμή. Η πρώτη είναι η έντονη απαίτηση για απόδοση -η ανάγκη να επιδείξουν εξαιρετικά αποτελέσματα βραχυπρόθεσμα παρά τις ριζικές αλλαγές στο τι χρειάζονται και θέλουν οι πελάτες, πού και πώς επιλέγουν να εργαστούν οι άνθρωποι και το πώς λειτουργούν πλέον οι αλυσίδες εφοδιασμού ή πόσο μεγάλη κρίση περνάμε παρατεταμένα.
Η δεύτερη αφορά στην επείγουσα ανάγκη για μεταμόρφωση -οφείλουν να ξανασκεφτούν το μέλλον της αγοράς και του χώρου εργασίας, δεδομένων αυτών των αλλαγών, και να ανακαλύψουν εκ νέου τη στρατηγική και την κουλτούρα της εταιρείας τους για να βγούνε νικητές στην αγορά του μέλλοντος.
Υπάρχουν τρεις βασικές περιοχές στις οποίες εστιάζονται οι πιέσεις που αντιμετωπίζουν και ο τρόπος με τον οποίο προσεγγίζουν την κάθε μία παίζει τον μεγαλύτερο ρόλο στο εάν θα καταφέρουν να έχουν θετικά αποτελέσματα.
Η Πίεση Χρόνου
Η τρέχουσα κατάσταση σε όλους σχεδόν τους επαγγελματικούς τομείς έχει δημιουργήσει μια εξαιρετικά αισθητή πίεση χρόνου καθώς οι ηγέτες καλούνται να αποδώσουν στο παρόν αλλά, ταυτόχρονα, να εμπνευστούν καινοτόμες ιδέες για το μέλλον.
Είναι στο χέρι οποιουδήποτε κατέχει μία διοικητική θέση να επιλέξει τον τρόπο με τον οποίο θα αντιμετωπίσει άμεσα και αποτελεσματικά τη διαχείριση του χρόνου, ώστε να μην τον σπαταλά άσκοπα. Αρκετά υψηλόβαθμα στελέχη επιχειρήσεων, μη θέλοντας να θυσιάσουν πολύτιμες στιγμές της ζωής τους, έχουν καταλήξει σε έναν ενδιάμεσο δρόμο για τη διαχείριση της καθημερινότητας που εντυπωσιάζει.
Ο στόχος είναι να βρεθεί η χρυσή τομή στον τρόπο που κατανέμει κάποιος την εργασιακή του ημέρα και στο πώς αναλώνει τις δυνάμεις του: από την αρχή της ημέρας, αντιμετωπίζουμε στοχοπροσηλωμένα και με συγκέντρωση τα τρέχοντα ζητήματα, τις επαφές με άλλους, τη διαχείριση λογαριασμών. Κατόπιν, μπορούμε να αφιερώσουμε προκαθορισμένες ώρες, στο προσωπικό μας, για brainstorming sessions και εργασία σχετικά με την ανάπτυξη καινοτόμων προτάσεων με βάση τη μελλοντική εξέλιξη της επιχείρησης.
Πώς μπορούμε να λύσουμε προβλήματα που δεν έχει αντιμετωπίσει ποτέ πριν ο οργανισμός μας, χωρίς να «καούμε» ή να τα παρατήσουμε; Πώς μπορούμε να διατηρήσουμε τον εαυτό μας ακμαίο σε έναν ρόλο που φαντάζει πιο μεγάλος και πιο δύσκολος κάθε μέρα;
Το πρώτο βήμα είναι η αναγνώριση και η αποδοχή των αδύναμων σημείων μας ή όσων τυχόν δεν ξέρουμε. Είναι σαφές πως κανένας σύγχρονος ηγέτης που ονειρεύεται ένα ισχυρό μέλλον για την επιχείρησή του, δεν μπορεί να λειτουργεί με απαρχαιωμένη νοοτροπία. Ειδικά μέσα από τις αλλαγές που έχουν προκύψει στα χρόνια της πανδημίας, είναι υποχρέωσή μας να αναπτύξουμε ριζοσπαστικά νέες προσεγγίσεις για την ηγεσία μας.
Κάτι που μπορεί να βοηθήσει σε αυτές τις συνθήκες είναι η οργανωμένη επαφή με άλλους ηγέτες, όχι μόνο του τομέα μας, προκειμένου να δημιουργήσουμε ένα περιβάλλον υποστήριξης και ζύμωσης. Μαθαίνουμε ευκολότερα συλλογικά και ένας ασφαλής χώρος για τη συζήτηση προβλημάτων και δυσκολιών μπορεί να λειτουργήσει ως σημείο άνθισης της αυτοπεποίθησης αλλά και νέων τρόπων σκέψης.
Η Διαχείριση του Προσωπικού
Πώς μπορούμε να ενθαρρύνουμε τους εργαζομένους μας να παραμείνουν αισιόδοξοι και ενεργητικοί, όταν εύκολα απογοητεύονται ή παραιτούνται από όνειρα και στόχους; Όταν ζητάμε από τους ανθρώπους να επενδύσουν τόσο μεγάλο κομμάτι του χρόνου τους μα και του εαυτού τους στη δουλειά τους, θα πρέπει να τους βοηθήσουμε να την απολαμβάνουν και να τη θέλουν. Με ποιους τρόπους θα το καταφέρουμε;
Και μόνο το να θέσουμε στους εαυτούς μας αυτό το ερώτημα σημαίνει ότι θέλουμε ειλικρινά να βοηθήσουμε τους ανθρώπους να ανακτήσουν κάτι που λείπει σε πάρα πολλούς οργανισμούς -μια αίσθηση ευχαρίστησης, ακόμη και χαράς στην καθημερινή εργασία αλλά και τον ενθουσιασμό της προσμονής μιας καινοτομίας ή ενός ακόμη πιο ενδιαφέροντος μέλλοντος.
Είναι σημαντικό να συνειδητοποιήσουμε πως στις περισσότερες περιπτώσεις δεν μιλάμε για ανεπαρκείς εργαζόμενους αλλά για ορισμένα συστήματα που, με τον χρόνο, διαμορφώνουν ανεπαρκείς εργαζόμενους. Είναι εξαιρετικά σημαντικό οι ηγέτες να κατανοήσουν πως μη ικανοποιημένοι άνθρωποι δεν θα μπορέσουν ποτέ να στοχοπροσηλωθούν και να διεκπεραιώσουν τη σκληρή δουλειά που χρειάζεται, προκειμένου να αποδώσουν τα μέγιστα.