Μια μέρα σαν σήμερα, στις 28 Ιουνίου του 1912, ήρθε στη ζωή η σπουδαία Ελληνίδα γιατρός, αγωνίστρια και φιλάνθρωπος, Αμαλία Κουτσούρη-Φλέμινγκ, η οποία άφησε ανεξίτηλο το αποτύπωμα της στα πιο σημαντικά γεγονότα στην Ελλάδα του 20ου αιώνα. 

Από τον Αλέξανδρο Θεοδωρόπουλο

Γεννημένη στο αιώνιο σταυροδρόμι Δύσης και Ανατολής, στην Κωνσταντινούπολη, και κόρη του διάσημου δερματολόγου της πόλης, Χαρίλαου Κουτσούρη, η Αμαλία Φλέμινγκ ξεχώρισε από μικρή για την  εξυπνάδα και τη χαρισματική της προσωπικότητα.

Με το ξέσπασμα του Α Παγκοσμίου Πολέμου, η οικογένεια μετακόμισε στην Ελλάδα και παρά τις αντιξοότητες της εποχής η Αμαλία κατάφερε να έχει μια πλήρη εκπαίδευση, φυσικά εξαιτίας της οικονομικής άνεσης της οικογένειας και γενικότερα του ονόματος του πατέρα της που ήταν συνώνυμο της αστικής τάξης. 

Οι Σπουδές και η Αντίσταση

Από πολύ νεαρή ηλικία έδειξε μια ατέρμονη αγάπη για την τέχνη με επίκεντρο τον άνθρωπο. Παρόλο που η λογοτεχνία και η συγγραφή της άρεσαν πάρα πολύ, ο πατέρας της κατάφερε τελικά να την πείσει να ακολουθήσει το δικό του δρόμο και έτσι σπούδασε Ιατρική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών όπου λίγο αργότερα αναγορεύτηκε διδάκτωρ. 

Αφού συνέχισε τις σπουδές της στο Παρίσι, εργάστηκε στο νοσοκομείο Necker και αργότερα έζησε και στο Λονδίνο. Ο πρώτος της γάμος με έναν αρχιτέκτονα κατέληξε σε αποτυχία.

Τον Ιούνιο του 1940, το Παρίσι, η καρδιά της Ευρώπης, έπεσε στα χέρια των Ναζί και η Αμαλία Φλέμινγκ αποφάσισε να τα μαζέψει και να γυρίσει στην – ακόμα ελεύθερη – Ελλάδα. Όμως το έναυσμα για το επαναστατικό και αντιστασιακό της πνεύμα είχε ήδη δοθεί. 

Αμέσως μετά την εισβολή των Γερμανών στην Ελλάδα, η Αμαλία οργανώθηκε στην αντίσταση. Πολλές πηγές αναφέρουν ότι έδινε  κρυφά τα χρήματα που έβγαζε από τη δουλειά στο νοσοκομείο σε αντιστασιακές ομάδες. Η συνεισφορά της όμως στον αγώνα υπήρξε και ακόμα πιο άμεση και πρακτική. Κάτω από άκρα μυστικότητα κατάφερνε να δημιουργεί πλαστές ταυτότητες Εβραίων καθώς και να τους κρύβει μαζί με άλλους αντιστασιακούς όταν χρειαζόταν σε ένα σπίτι της που είχε τρείς εξόδους σε τρείς διαφορετικούς δρόμους, σώζοντας έτσι τις ζωές τους. 

Αλεξάντερ και Αμαλία Φλέμινγκ

Με το τέλος του πολέμου, εγκαταστάθηκε στο Λονδίνο όπου έπειτα από υποτροφία του Βρετανικού συμβουλίου άρχισε να δουλεύει για το Wright Fleming Institute δίπλα στον Νομπελίστα μικροβιολόγο Αλεξάντερ Φλέμινγκ. 

Στα μάτια του ανθρώπου που ανακάλυψε το πρώτο αντιβιοτικό στον κόσμο, την πενικιλίνη, η Αμαλία είδε ένα ξεχωριστό άνθρωπο και γιατρό ο οποίος τη γοήτευσε με κάθε έννοια. Ωστόσο, ο πολύ μεγαλύτερος της Φλέμινγκ ήταν εκείνο τον καιρό παντρεμένος. Έτσι η Αμαλία επέστρεψε στην Ελλάδα το 1949 αναλαμβάνοντας τη διεύθυνση του Ευαγγελισμού. 

Fleming

Παράγωντας σημαντικό έργο ως διευθύντρια του μικροβιολογικού και αιματολογικού εργαστηρίου του νοσοκομείου, η Αμαλία Κουτσούρη συμμετείχε σε αρκετές επιστημονικές διαλέξεις και έτσι δεν έχασε την ευκαιρία. Σε μία από αυτές προσκάλεσε τον – χήρο πλέον - Φλέμινγκ ο οποίος φυσικά δέχτηκε χωρίς δεύτερη σκέψη. 

Το 1953 η Αμαλία Κουτσούρη αποδέχτηκε την πρόταση του Σκωτσέζου νομπελίστα να παντρευτούν, και έτσι έμεινε στην ιστορία ως Αμαλία Φλέμινγκ. Το ειδύλλιο τους κράτησε μόλις δύο χρόνια, καθώς το 1955 ο διάσημος γιατρός και ερευνητής πέθανε ξαφνικά στο σπίτι του στο Λονδίνο από καρδιακή ανακοπή. Η σχέση τους όμως και ο έρωτας τόσων ετών είχαν πλέον εκπληρωθεί. 

Η Αμαλία Φλέμινγκ της ελευθερίας, της δημοκρατίας και της ισότητας

Έπειτα από μια σπουδαία καριέρα στην Ιατρική, το αγωνιστικό και δημοκρατικό πνεύμα επέστρεψε για τα καλά μέσα της κατά τη διάρκεια της δικτατορίας (1967-74).

Σε εκείνα τα χρόνια, ανέπτυξε ταχύτατα έντονη αντιδικτατορική δράση βοηθώντας όσο μπορούσε για την αποκατάσταση του δημοκρατικού πολιτεύματος και παλεύοντας ασταμάτητα για βασικά ανθρώπινα δικαιώματα και ισότητα σε μια χώρα που ναυαγούσε. Κυνηγήθηκε, θεωρήθηκε υπεύθυνη ακόμα και για συμμετοχή στην απόδραση του Αλέκου Παναγούλη και τελικά καταδικάστηκε σε φυλάκιση. Παρόλα αυτά, υπό το φόβο παγκόσμιας κατακραυγής το δικτατορικό καθεστώς την απέλασε αφαιρώντας της την Ελληνική ιθαγένεια. 

Έφυγε ξανά για το Λονδίνο όπου και έζησε για κάποιο καιρό αλλά η αγάπη της για την Ελλάδα ήταν τέτοια που αμέσως μετά την πτώση της χούντας επέστρεψε ακόμα πιο δυναμικά και κατέθεσε ως μάρτυρας στη δίκη κατά των πρωτεργατών και των συνεργών της δικτατορίας. 

Αισθανόμενη την ανάγκη για προσφορά στην Ελλάδα της μεταπολίτευσης, εκλέχθηκε τρείς φορές βουλευτής, το 1977, το 1981 και το 1985, προσφέροντας αξιοσημείωτο πολιτικό έργο, παλεύοντας παράλληλα για την παγκόσμια ειρήνη, τα δικαιώματα της γυναίκας και τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα γενικά.

Πέθανε στις 26 Φεβρουαρίου του 1986, πριν προλάβει να θαυμάσει το Ίδρυμα Βασικής Βιοϊατρικής Έρευνας “Αλέξανδρος Φλέμινγκ”, για τη δημιουργία του οποίου προσπαθούσε χρόνια. 

Τελικά το Ινστιτούτο ολοκληρώθηκε στη Βάρη το 1995 και θεωρείτε σήμερα ένα από τα καλύτερα του είδους του στην Ευρώπη. 

Για τη μεγάλη της προσφορά, το όνομα της δόθηκε στο Νοσοκομείο Σισμανόγλειο – Αμαλία Φλέμινγκ στα Μελίσσια Αττικής.   
 

#HerStory