Χρήστος Σανδαλάκης: Βλέποντας τον κόσμο με τη δύναμη της θέλησης

Ο Χρήστος Σανδαλάκης, από τη Νέα Αλικαρνασσό της Κρήτης ασχολείται με την ποδηλασία. Ο 22χρονος αθλητής γεννήθηκε με μια σπάνια πάθηση, που έχει προκαλέσει την απώλεια του 99% της όρασής του. Κι όμως, μέσα στα τελευταία τέσσερα χρόνια, έχει καταφέρει να αποσπάσει έναν μεγάλο αριθμό μεταλλίων και σημαντικών διακρίσεων σε παγκόσμια πρωταθλήματα ποδηλασίας.

Από τη Μία Κόλλια

Η δύναμη ψυχής και το σθένος που τον χαρακτηρίζει, δεν έχει αφήσει τη συγκεκριμένη ιδιαιτερότητα να τον πτοήσει, καθώς έχει καταφέρει να κατανοήσει τον κόσμο με τον δικό του τρόπο και πάντα με τη βοήθεια των δικών του ανθρώπων. Άλλωστε, όπως επιβεβαιώνει και ο ίδιος «Σε περίπτωση απώλειας κάποιας αίσθησης, οι υπόλοιπες αισθήσεις μας οξύνονται, με σκοπό να φέρουν σε ισορροπία την έλλειψη που έχουμε». Έτσι, ο νεαρός ποδηλάτης κατάφερε να εξελιχθεί σαν όλους στην καριέρα και στη ζωή του, να εξελιχθεί ως άνθρωπος και ως αθλητής και να πετύχει πολλά πράγματα μέχρι τώρα -και έπεται συνέχεια.

Ο Χρήστος ασχολιόταν με διάφορα αθλήματα από μικρός. Κάποια στιγμή, ήρθε σε επαφή με τον ομοσπονδιακό προπονητή της εθνικής ομάδας ποδηλασίας, ο οποίος αρχικά επισήμανε έναν πολύ καλό  σωματότυπο. Μετά από κάποια εξειδικευμένα τεστ πάνω στο ποδήλατο, διαπίστωσε ότι υπάρχει και το ταλέντο. Έκαναν πολλές συζητήσεις και από εκεί και πέρα, μπήκε το ποδήλατο στη ζωή του -απ’ ό,τι φαίνεται για να μείνει.

Για τον Χρήστο, το να μπορέσει να κάνει ποδήλατο μόνος του με μεγάλη ταχύτητα ήταν όνειρο ζωής. «Όταν ολοκληρώθηκε η πρώτη κατάβαση χωρίς τον συναθλητή και βοηθό μου στο τιμόνι, αισθάνθηκα ένα πρωτόγνωρο συναίσθημα. Κατεβαίνοντας από το ποδήλατο συνειδητοποίησα πως ένα όνειρό μου πραγματοποιήθηκε. Ένιωσα τη μεγαλύτερη χαρά, ευτυχία, ενθουσιασμό, μα πάνω από όλα, περηφάνια που κατάφερα κάτι τόσο δύσκολο για μένα».

Στο εγχείρημα αυτό συνέβαλε -έστω και αφανώς αυτή τη φορά αφού δεν βρισκόταν στο τιμόνι-, με την πολύτιμη βοήθειά του, ο συναθλητής του Σωτήρης Μπρέτας. Τρανή απόδειξη, το γεγονός ότι κατάφεραν να προκριθούν στους Παραολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο. Η συνεργασία τους λειτουργεί άψογα. Ταιριάζουν πολύ σαν χαρακτήρες και έχουν πολύ καλή επικοινωνία πάνω στο ποδήλατο. Γι’ αυτό άλλωστε έχουν φέρει τόσο μεγάλες επιτυχίες.

Ο Χρήστος δεν το έβαλε ποτέ κάτω -το πείσμα και η θέλησή του τον οδήγησαν στον πρωταθλητισμό. «Η θέληση είναι ένα τεράστιο εργαλείο για να πετύχεις πράγματα. Σίγουρα χρειάζονται πολλά, κυρίως δουλειά, κόπος και χρόνος. Πιστεύω όμως βαθιά ότι αν υπάρχει θέληση, όλα τα άλλα βρίσκονται. Καλό είναι οι άνθρωποι, ό,τι και να συμβαίνει στη ζωή τους, πάντα να κυνηγάνε τα όνειρα και τους στόχους τους, διότι, πρώτον, ποτέ δεν είναι αργά γι’ αυτό και δεύτερον, μια ζωή χωρίς όνειρα και στόχους δεν θα είναι ποτέ ευτυχισμένη».

Ταυτόχρονα αναγνωρίζει τη στήριξη της οικογένειάς του ως κομβικού παράγοντα για τη μέχρι σήμερα επιτυχημένη πορεία του. «Η οικογένειά μου με στηρίζει όσο τίποτα. Είναι πάντα εκεί για μένα και ξέρω πως οποιοδήποτε αποτέλεσμα κι αν προκύψει -επιτυχία ή όχι-, θα είναι εκεί, να μου πουν έναν καλό λόγο και να με ανεβάσουν ψυχολογικά. Και φυσικά, ζώντας στην Ελλάδα του 2021, είναι οι μεγάλοι χορηγοί όλης της προσπάθειάς μου». Αυτό βέβαια δεν συμβαίνει μόνο στη δική του περίπτωση, αλλά και σε πολλούς μεγάλους Έλληνες αθλητές, των οποίων οι οικογένειες αποτελούν τους κύριους χρηματοδότες τους.

#HisStory